چگونه مى‏توانم گذشته بسیار تلخم را فراموش کنم؟


 براى رهایى از حسرت گذشته، روان شناسان واقع بینى را پیشنهاد کرده و مىگویند:
«ما در حال حاضر در نقطه تلاقى گذشته و آینده معدوم قرار گرفته ایم و محال است حتى براى یک ثانیه هم بتوانیم در یکى از دو زمان غیر موجود زندگى کنیم.
هر چه در این راه بکوشیم و به خود زحمت بدهیم، جز درهم شکستن فکر و جسم نتیجه اى نخواهیم گرفت. پس چرا به یگانه زمانى که در آن زندگى مىکنیم، راضى نباشیم».۱ پیشوایان دین نیز به پیروان خود چنین سفارشى کرده اند: امام صادق علیه السلام مىفرماید: «ایام زندگى سه روز است: روزى که گذشته و برگشت ندارد؛ روزى که هم اکنون موجود است و باید آن را مغتنم شمرد و فردایى که نیامده و تنها آرزوى آن در دست مردم است». ۲

سعدى با الهام از روایت فوق مىگوید:
سعدیا دى رفت و فردا هم چنان معلوم نیست       در میان این و آن فرصت شمار امروز را
براى غلبه بر نگرانى باید درهاى دیروز و فردا را به روى خویش ببندیم و در زمان حال زندگى کنیم. با واقع بینى، مىتوان از درگیرى فکرى نیز مصون ماند.
علت ناآرامى و تشویش خاطر بسیارى از مردم را باید در طرز فکر و تلقى آنها از زندگى جست و جو کرد. بعضى به غلط تصور مىکنند هر چه رنج و مصیبت است، گریبان آنها را گرفته و همواره با ناکامى مواجه بودهاند و همین تصور نادرست آنها را از زمین گیر کرده است، اما اگر همین افراد عینک بدبینى را از چشم خود بردارند و به نقاط مثبت زندگى خویش بیندیشند و جامع نگر باشند، قطعاً افکار خود را به نظر درآورده و به آرامش دست خواهند یافت.
همین که از گذشته تلخ خود، متأثر هستید، معلوم است که از آن حالات بیرون آمده اید و دیگر آن چیزها براى شما در زمان حال وجود ندارد، بنابراین از زندگى کنونى خود براى موفقیت بیشتر بهره گیرى کنید و گذشته را تنها به عنوان درسى براى زندگى امروز و فردا نگاه کنید، نه به عنوان عا ملى براى درد و رنج .
   
پی نوشت ها :
۱)محمد تقى فلسفى، اخلاق، ج 2، ص 239.

۲)بحارالانوار، ج 75، ص 238

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد